Reguła i życie Braci Mniejszych jest takie: zachowywać świętą Ewangelię Pana naszego Jezusa Chrystusa, żyjąc w posłuszeństwie, bez własności i w czystości. Brat Franciszek przyrzeka posłuszeństwo i uszanowanie papieżowi Honoriuszowi i jego prawowitym następcom oraz Kościołowi Rzymskiemu. Inni bracia obowiązani są słuchać brata Franciszka i jego następców.

Reguła zatwierdzona, rozdział I

Specyfiką charyzmatu franciszkańskiego jest codzienne życie Ewangelią w braterskiej wspólnocie. Zakonnicy zachowując śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa naśladują założyciela Zakonu – świętego Franciszka z Asyżu i podejmują posługi, do których zostali posłani przez przełożonych.

Biedaczyna z Asyżu w szczególny sposób ukochał uniżenie Boga, które kontemplował w narodzeniu Syna Bożego w ciele, Jego męce i śmierci oraz w tajemnicy Eucharystii. Znaki te były dla Franciszka na tyle istotne, że widział w nich swoją życiową drogę. Bycie najmniejszym ze wszystkich stało się dla niego celem życia. W ten sposób na każdym miejscu chciał wypełniać słowa Jezusa: „Jeśli kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich!” (Mk 9,35). Aby zachować pamięć o tym, że drogą do życia jest krzyż Jezusa Chrystusa, nałożył na siebie brązowy habit w kształcie krzyża i przepasał się białym sznurem. Tak Franciszek rozpoczął życie wspólnoty, która do dziś istnieje w świecie i koncentruje swoje życie i posłannictwo na franciszkowym sposobie życia.

I niech nie gaszą ducha świętej modlitwy i pobożności, któremu powinny służyć wszystkie sprawy doczesne.

Reguła zatwierdzona, rozdział V